...No Kidding Day! (no kidding!)

Voor vandaag stond dan de eerste training op het programma, dus om 8.30 uur zat iedereen in de auto om vervoerd te worden naar de Lebanon Armory, een militaire basis in Lebanon, Ohio. Één van de auto's had een nieuwe chauffeur die er na een noodstop even verderop in de straat achter kwam dat de auto zo zwaar reed omdat er een rare Amerikaanse handrem op stond. (no kidding!)

Rond 10.00 uur kwamen we daar aan, na de onvermijdelijke tussenstop bij Walmart gemaakt te hebben.
Eerste klussen op het programma was het aan elkaar plakken van de vloer met ducktape, en het in elkaar zetten van de vlaggenstokken. Uit diverse koffers werden de doppen en stukken lood verzameld die daarvoor mee gesmokkeld waren, waarna de vlaggen bevestigd konden worden.

Vervolgens begon de grote uitdaging voor de medewerkers: het koken van nasi voor een groep van 36 personen ZONDER fornuis! (no kidding!)) Er kan natuurlijk een hoop veranderen in twee jaar, maar dat de keuken van deze voor ons bekende (trainings)locatie grotendeels verwijderd zou zijn, daar hadden we natuurlijk niet op gerekend.
De "nieuwe" keuken was duidelijk ingericht op vooral NIET zelf koken. De enige apparatuur aanwezig bestond uit 3 grote koelkasten, een magnetron, een koffiezet-apparaat en een gigantische ijsblokjesmachine waar je zeker een hele militaire basis mee van ijskoude cola kunt voorzien!
Er werd ons wel het gebruik van een grill aangeboden. En een grill is in de USA dan helaas niet zo'n elektrisch geval met bovenverwarming maar een barbecue. (no kidding!)


Terwijl de boodschappen-ploeg ging winkelen voor de ingrediënten die buiten de over de koffers verdeelde zakjes nasi-kruiden nodig waren, ging de rest van de medewerkers aan de (hoognodige) grote schoonmaak in wat er van de keuken over gebleven was. Gezien de zwaar verbaasde blik van de militair die zijn maaltijd in een zojuist als door een wonder gereinigde magnetron zette, was dit soort schoonmaakwerk in ieder geval tijdens zijn verblijf op de Lebanon Armory nog niet aan de orde geweest. (no kidding!) Het was hem blijkbaar wel een aangename verrassing, want voor we het wisten kwam hij grote pannen en bakken brengen die we heel goed konden gebruiken!

Met behulp van een door de boodschappenploeg ingekochte stoomkoker en elektrisch kookplaatje, is het ons uiteindelijk toch gelukt een voedzame maaltijd van nasi en salade op tafel te toveren. We waren zelfs op tijd klaar om de eerste volledige run van The Pride Open op Amerikaanse bodem te kunnen bekijken.

Na de maaltijd, die ook nog afgesloten werd met een toetje van vers gesneden fruitsalade,, zocht iedereen zijn spullen bij elkaar en stapten we in de auto voor weer een bezoek aan de Walmart waar voor de zoveelste keer enthousiast ingekocht werd. (no kidding!)

Om 19.30 uur kwamen we terug bij het hotel waar een ieder even de gelegenheid kreeg om zijn/haar spullen naar de kamer te brengen. Op dat moment bleek dat de sloten van Adri's Angels- en The Mommy's Room allebei niet meer werkten, en er dus 8 man (m/v) buitengesloten waren (no F****** kidding!)

Op het moment van schrijven zitten we vlak na de dagelijkse bespreking van de dag die volgt nog gezellig met z'n allen in de ontbijtzaal. Omdat iedereen graag zijn facebook etc wil checken zal het mij de eerstkomende uren waarschijnlijk niet lukken het vandaag geschoten beeldmateriaal on-line te krijgen want de wifi is hier "een goed nederlands woord van drie letters." (no kidding!)

Dus... goodnight, sweet dreams, see you tomorrow!