...Miss Kate Day!

Volgens programma moesten we vanmorgen om 7.00 uur wakker worden, maar je hebt er altijd van die mensen bij die om 5.30 uur al in d'r roze pyama met een kop koffie buiten zitten. Voordeel is dat het douche-schema dan lekker relaxed verloopt in zo'n kamer, zeeën van tijd tot vertrek!

Het ontbijt in dit hotel was ronduit fantastisch! Afgezien van het feit dat we om 6.00 uur al uitgenodigd werden om plaats te nemen, was het aanbod zeer uitgebreid. Vers gebakken wafels, roerei, pasteitjes met ragout, al dan niet geroosterd brood met jam, yoghurt, vruchtensap, melk, koffie, thee .... zo'n beetje alles behalve hagelslag was hier verkrijgbaar.

Om 9.00 uur werden alle koffers geladen in het vrachtwagentje geladen die intussen door een paar medewerkers opgehaald was, en vertrok de stoet naar de Walmart waar we deze keer voor anderhalf uur los gelaten werden.

Om 11.00 uur moest iedereen weer terug naar de Vans waarna we naar het Foundations Performance Center reden voor een danceclass van Miss Kate Jablonski. Terwijl de medewerkers lekker buiten in het zonnetje zaten, werden de dames en heer van The Pride of the Netherlands flink bezig gehouden. Een nieuwe dans en een grote limonade-beker rijker, vertrokken we even voor 14.30 uur richting Sharonville waar we de rest van de trip zullen verblijven.

Na de reis twee keer onderbroken te hebben bij een McDonalds; één keer voor een koffie-, rook- en plaspauze en één keer voor een diner-, rook- en plaspauze, kwamen we rond 22.30 uur aan bij de LivINN.
De entree van het hotel ziet er schitterend uit. De kamers zijn prachtig ingericht en na inspectie van de ontbijtzaal kunnen wij u melden dat we de beschikking hebben over niet één, maar wel twee wafelijzers!

Op dit moment zit onze kamer vol met bezoek, en is de douche in gebruik door een TPO-er die geen zin heeft om op haar eigen kamer op haar beurt te wachten.
Wij gaan ons best doen weer op tijd het licht uit te doen; slapen zal in ieder geval wel lukken!

Good night, sweet dreams and see you tomorrow for a new adventure!

Aangezien onze kamer vandaag aan de beurt is om het stukje te schrijven, zult u ditzelfde verhaal vandaag op 2 verschillende sites treffen. Onze excuses voor eventueel ongemak. ;)


UPDATE! Op dit moment (0.18 uur) zit eindelijk iedereen in zijn eigen kamer! Om de lol compleet te maken hadden we 1 defecte douche, en van een andere kamer ging de deur niet meer open, zodat Adri bijna zijn angel's over andere kamers moest gaan verdelen. :)

...Fly Away Day.

Volgens programma verzamelden de leden van The Pride of the Netherlands en de medewerkers die ook deelnemen aan de Dayton-tour 2014 vanmorgen om 7.30 uur op Schiphol. De meesten van hen hadden helemaal niet geslapen en dat was ze aan te zien! Betreffende gezelschap (niet mooi dus maar wel redelijk vrolijk) wist -nadat de storing aan de check-in verholpen was- ons kikkerlandje zonder problemen te verlaten. Het gezelschap zat verdeeld over het vliegtuig en zeker de dames die tussen twee vreemde heren ingeklemd zaten brachten de reis grotendeels slapend door.

Na aankomst op het vliegveld in Chicago begon het wachten op terugkomst van de medewerkers die de huurauto's op moesten halen. Alles is groot in Amerika, zo ook de wachttijden! De tijd werd grotendeels doorgebracht met spelletjes, snoetenpoetsers, trekdroppen en een snelcursus vreemde nederlandse woorden voor Alan.

Zoals eerder gezegd is alles groot in Amerika, zo ook de auto's. We hebben de beschikking over luxe vervoer waar 7 mensen per auto ruim kunnen zitten. Daarnaast natuurlijk elektrisch openende deuren en een achteruit-rijd-systeem met camera. De gekoelde ruimte onderin de auto is natuurlijk ook aanwezig, alsmede een prachtig video-schermpje die je uit het plafond kunt laten zakken. Dat de video-speler om het scherm daadwerkelijk mee te gebruiken niet aanwezig is, mag de pret niet drukken!

Na twee ritten van vliegveld naar hotel om alle koffers daar te krijgen (het vrachtwagentje is pas morgen beschikbaar), had iedereen even tijd om zichzelf op te frissen. Een aantal dames maakten daarbij dankbaar gebruik van het in het hotel aanwezige zwembad. Daarna moest er natuurlijk gegeten worden! Er was een lokatie uitgezocht waar McDonalds, Kentucky Fried Chicken en een Mexicaan vlak naast elkaar zaten. Voor ieder dus de keus uit die drie om de door het opperhoofd uitgedeelde dollars te besteden.

Na een bliksembezoek aan de Walmart, was iedereen vrij om op de kamer naar de keuze de ingeslagen zakken chips, flessen fris, bier en wijn soldaat te maken.
Volgens het programma moet om 23.00 uur het licht uit, en als ik de mensen om me heen op dit moment zo aankijk, gaat dat vast wel lukken! ;)

Good night, sweet dreams, see you tommorow!

...CGN Championships-day!

Mag ik u voorstellen: Kersvers nederlands kampioen Winterguard Open Class  2014, The Pride of the Netherlands!



(foto gepikt van Marie-Louise, met dank!)

Dit word het laatste bericht op deze blog vanuit Nederland, want we dienen ons over anderhalf uur bepakt en bezakt te melden op Schiphol. Afhankelijk van de aanwezigheid van wifi in ons hotel, hoop ik het volgende bericht morgenavond vanuit Chicago te plaatsen.

..shopping for socks-day!

Over 4 dagen vertrekt The Pride of the Netherlands -plus staff en medewerkers- naar Dayton, Ohio, USA om deel te nemen aan de wereldkampioenschappen Winterguards 2014.
Ik ben zo gelukkig om als medewerker aan dit geweldige avontuur deel te mogen nemen!

Net als 2 jaar geleden zal ik elke dag van deze USA-tour mijn best doen via dit blog de thuisblijvers door middel van tekst, foto en video op de hoogte te houden van wat The Pride of the Netherlands daar allemaal mee maakt. Natuurlijk zullen ook de meiden et garçon van TPO iedere avond hun belevenissen publiceren op hun eigen site (zie link onder aan de pagina), maar als medewerker maak je soms net even andere dingen mee die soms toch wel erg leuk, grappig, interessant zijn om met een ieder die maar geïnteresseerd is te delen!

Hier in huis staat deze week grotendeels in het teken van "het inpakken van de koffer". Zoals waarschijnlijk algemeen bekend, gaat de vloer in delen mee in koffers om een groot bedrag aan vervoerskosten te besparen. Gevolg is dat twee deelnemers op de heen reis 1 koffer moeten delen. Aangezien een koffer niet zwaarder mag zijn dan 23 kilo, en de koffer zelf ook nog een bepaald gewicht heeft, komt dat neer op 10 kilo bagage per persoon. En geloof mij maar; een pyama is altijd zwaarder dan je denkt!

Naast deze koffer heb je nog de beschikking over een stuk handbagage (klein koffertje op wielen bijvoorbeeld) en 1 personal item; bijvoorbeeld een rugzak, handtas of laptoptas. Dit alles is gebonden aan bepaalde maximale afmetingen. Dat word dus morgenavond passen en meten om te zien of we alles dat we mee willen nemen ook daadwerkelijk mee kunnen nemen!

Vandaag was het echter eerst belangrijk überhaupt alles in huis zien te krijgen dat ik nodig heb. En als je dan tot de ontdekking komt dat je sokkenla maar heeeeel weinig sokken bevat die netjes met zijn tweeën dezelfde kleur hebben, moet je na je werk dus nog even snel shoppen!

*note to self: nog mini pindakaas/hagelslag en liter-zakken met zipp-lock vergeten te kopen!